Historie van de trouwring


Bekijk hieroinder onze ringenlijnen Spirit of Palladium, Maanlicht (platina) en Nachtzon (grijs en zwart zirkonium)

Klassieke trouwringen van palladium | Spirit of Palladium Klassieke ringen van platina | Maanlicht Minimal Designringen van zwart zirkonium | Nachtzon

Bekijk meer trouwringen.


Geen huwelijk zonder trouwringen

Alfredo Ramos Martinez : 'Casamiento Indio'


Waarom eigenlijk trouwringen?

Trouwringen. Waarschijnlijk een van de meest universele symbolen ter wereld. Er zijn maar weinig objecten die zo herkenbaar zijn en zo de culturele grenzen overstijgen als trouwringen. Het dragen van een trouwring zendt een sterk signaal uit naar andere mensen en heeft een beslissende invloed op de wijze waarin je met anderen communiceert. Toch zijn de uitwisseling en het dragen van trouwringen voor de meeste stellen een vanzelfsprekende zaak en komt de vraag, waarom eigenlijk trouwringen?, niet of nauwelijks bij ze op. Laten we ons daarom eens verdiepen in het verhaal achter dit opmerkelijke stukje edele metaal dat jij en je partner voor de rest van jullie leven van plan zijn te dragen.


Het onderstaande verhaal is onderverdeeld in de volgende hoofdstukken:


1) De vorm van trouwringen

De ronde vorm van trouwringen vind je overal terug in de natuurOngebroken cirkel. Wat is de trouwring anders dan een ongebroken of ononderbroken cirkel? De cirkel gold in de oude culturen al als ultiem symbool van heelheid en perfectie (zie de afbeelding links: 'Spiritual Sunbirds' van Clemence Wescoupe). De cirkelvorm werd beschouwd als de perfecte belichaming van de begrippen eenheid, eeuwigheid en onveranderlijkheid. De cirkel vertegenwoordigde de ronde vorm en de cyclische krachten van de zon, de aarde en het universum en belichaamde het heilige karakter van alle verschijnselen in de natuur. Ook in de huidige tijd schemert dit eeuwenoude natuurgeloof nog door: ook nu nog suggereert de ronde vorm van trouwringen, die begin noch eind heeft, dat de liefde en het huwelijk tussen twee mensen oneindig is.

Twee-eenheid is een begrip dat in sommige vroegere culturen met trouwen en trouwringen werd geassocieerd: het huwelijk gold hier als één helft van hun religie. In plaats van oneindigheid te verbeelden, was de ronde vorm van trouwringen bij deze volken eerder een metafoor voor twee afzonderlijke helften die elkaar aanvullen. Door trouwringen te dragen vervolmaakten man en vrouw dus tevens de cirkel van hun geloof.

Rechtstreeks naar het hart is waar de vierde vinger van de linkerhand naar toe leidt, zo meenden de oude Grieken in navolging van de Egyptenaren. Sindsdien is het gebruik van het dragen van trouwringen om de linker ringvinger gemeengoed geworden, en ook in onze moderne tijd gelooft een groot deel van de wereldbevolking in het romantische idee dat trouwringen een rechtstreekse verbinding met het hart maakt.


Relatieringen van ZhaawanArt

Indiaanse stijl-relatieringenvan ZhaawanArt handgesmeed in 18 karaats witgoud, geelgoud en zilver en gezet met turkoois. Het moderne design van de ringen is gebaseerd op de Dineh (Navajo) shadow box- stijl.


2) Geschiedenis van de trouwring

Neanderthalers kenden al trouwringen ver voordat de Egyptenaren en Grieken dit huwelijkssymbool exporteerden naar de rest van de wereld; zo wordt aangenomen – ofschoon hier weinig wetenschappelijk bewijs voor is – dat in de prehistorie man en vrouw trouwringen gemaakt van natuurlijke materialen uitwisselden als symbool van twee samensmeltende zielen. In de noordelijke streken, waar haar werd beschouwd als symbool van trouw en vriendschap, was het de gewoonte een ‘liefdesknoop’ van het haar van iemands geliefde te weven en deze vervolgens als ring te dragen.

Dat in het stenen tijdperk trouwringen vaak niet om de vinger gedragen werden maar om andere lichaamsdelen, had overigens een spirituele reden. De levensverwachting was toentertijd laag en de babysterfte hoog, en de algemeen geldende gedachte was dat de geest of ziel van een persoon ieder moment uit het lichaam kon vloeien en zo diens leven beëindigen. Om dit te voorkomen en de ziel van hun echtgenotes intact te houden – en daarmee hun leven te verlengen – , bonden de mannen cirkelvormig vlechtwerk van takjes, gras en biezen om hun polsen of enkels. (Een cynische verklaring zou kunnen zijn dat de man koorden om polsen en enkels bond zodat zijn nieuwe bruid niet weg kon lopen.) Over het prehistorische gebruik van trouwringen in de zuidelijker delen van Afrika is weinig bekend; ook is het twijfelachtig of de oorspronkelijke bewoners van Noord- en Zuid-Amerika trouwringen kenden.


Oude Egyptische trouwringenEgypte is volgens een algemeen geldende theorie de bakermat van de moderne trouwring. Bijna 5000 jaar geleden werden hier – naast primitieve materialen als hennep, leer, bot en ivoor – voor het eerst trouwringen van goud en zilver gefabriceerd, eventueel versierd met edelstenen of halfedelstenen. De afbeelding links toont met de wijzers van de klok mee: ivoor, hennep, bot en leer.

Voordat metaal tot munten werd geslagen om ruilhandel mee te drijven gebruikten de Egyptenaren ring-geld dat eveneens als trouwring diende; tijdens een huwelijksceremonie plaatste een man op de ringvinger van de linkerhand van zijn bruid een stuk ring-geld, ten teken dat zij voortaan ook aanspraak kon maken op zijn bezittingen. (Zie onderstaande afbeelding van een Egyptische ringgeld-trouwring.)


Oud-Egyptisch bruidsgeldMaar er zat ook een meer spirituele – of romantische zo je wilt – bijklank aan trouwringen. De ronde vorm van trouwringen, die de Egyptenaren deed denken aan de zon en de maan, symboliseerde oneindigheid – een metafoor voor de liefde tussen twee mensen – , en de opening in de trouwring vertegenwoordigde een poort die zowel naar de natuurlijke als de bovennatuurlijke werelden leidt. Toch werden op den duur, in de tijd dat de Farao’s over de vruchtbare vlakten van de Nijl heersten, trouwringen meer en meer beschouwd als symbolen van weelde en persoonlijke status dan van spiritualiteit en romantiek.


Romeinse trouwringDe Romeinen namen het gebruik van de Egyptenaren metalen trouwringen te dragen over – inclusief het geloof dat de ringvinger via de vena amoris (ader van de liefde) met het hart is verbonden –, maar pas in de 3e eeuw na Chr., toen ze ontdekten dat edele metalen langer meegaan, vervingen ze hun trouwringen van ijzer en brons door trouwringen van zilver of goud. Trouwringen (of verlovingsringen) waren aanvankelijk voorzien van een sleutel (zie afbeelding), als teken dat de vrouw zowel het hart van haar man had ontsloten als zijn wereldse bezittingen; in de Romeinse tijd had een vrouw recht op de helft van het fortuin van haar man. Toch rare jongens, die Romeinen!

In later jaren werden deze ijzeren of bronzen sleutel-trouwringen vervangen door trouwringen van edelmetaal voorzien van de afbeelding van een slang (symbool van eeuwigheid), en nog weer later, onder invloed van het Christelijk geloof, werd een gravure van het kruis op trouwringen afgebeeld.

Zeker voor de cynisch ingestelde Romeinen waren trouwringen eerder een soort van koopovereenkomst dan dat ze ‘sentimentele’ waarden als liefde en romantiek vertegenwoordigden; een vrouw gold voor de man als economisch bezit waar hij recht op had zodra ze een trouwring van hem had geaccepteerd. Aan de andere kant waren trouwringen ook een soort assurantie voor vrouwen; het ging immers om een pact dat eveneens bindend was voor de man en hem ontmoedigde zich met andere vrouwen in te laten.

Maar ook in de vroegere Aziatische wereld werd het dragen van trouwringen beschouwd als bezegeling van een bindende juridische contract. Om ervoor te zorgen dat vrouwen niet onder de overeenkomst uit probeerden te komen, werd bijvoorbeeld in Japan en het Midden-Oosten (uiteraard door mannen) een even ingenieus als pervers type trouwring ontworpen. Deze ‘puzzel-trouwringen’ waren zodanig ingewikkeld geconstrueerd dat ze bij het afdoen onmiddellijk uiteenvielen, zodat een ontrouwe echtgenote onverbiddelijk tegen de lamp liep zodra de echtgenoot thuis kwam na enige tijd afwezig te zijn geweest. In sommige delen van de wereld was het in bepaalde kringen de gewoonte tijdens een huwelijk trouwringen uit te delen aan de bruiloftsgasten; dit gebeurde zowel in het oude Perzïe als in aan het hof in het victoriaanse Engeland.


Byzantijnse gouden trouwring uit de middeleeuwenDoor de eeuwen heen ging de trouwring als religieus symbool langs hoge pieken en diepe dalen. De betekenis van trouwringen werd al in de 7e eeuw gedefinieerd door de bisschop van Sevilla: “De trouwring wordt door de echtgenoot aan zijn gade geschonken, als teken van zijn trouw maar ook zeker om hun harten te verenigen ten aanzien van deze gelofte, en dat hierom de ring wordt geplaatst aan de vierde vinger aangezien het schijnt dat een zekere ader van daaruit naar het hart vloeit.”

Bovenstaande afbeelding toont een gouden trouwring uit het Middeleeuwse Byzantium

Trouwringen, die in Bijbelse tijden al werden gebruikt bij Hebreeuwse huwelijksplechtigheden, kwamen omstreeks het jaar 870 voor in Christelijke ceremonieën .

De katholieke staatsreligie werd voor het eerst in de 12e eeuw een geïntegreerd onderdeel van het huwelijk door toedoen van de toenmalige Paus, die besloot dat echtelieden verplicht waren voor de kerk te trouwen, en dat de man, in navolging van de oude Grieken en het decreet van Sevilla vijf eeuwen eerder, de echtgenote een trouwring van goud, zilver of ijzer om de ringvinger van de linkerhand moest schuiven. (Alleen de adel en de vermogende elite was gerechtigd gouden trouwringen met edelstenen te dragen!) Maar vijf eeuwen na dit Pauselijke decreet werden in koloniaal Noord-Amerika trouwringen van edelmetaal, geheel in lijn met de toenmaals geldende Puriteinse opvattingen, beschouwd als verboden symbolen van de duivel, en in plaats daarvan schonk een man zijn bruid een wel erg ‘praktische’ trouwring: een vingerhoed zonder bodem als symbool van belofte, trouw, liefde en eeuwig samenzijn (rare jongens die Puriteinen…).


In middeleeuws Europa, toen gouden munten een officieel betaalmiddel werden, begonnen de edelsmeden op grote schaal goud te gebruiken voor trouwringen, en het duurde niet lang voordat men edelstenen ging toevoegen. Robijnen waren populair vanwege hun rode kleur – de kleur van het hart – en saffieren zeer geliefd omdat de blauwe kleur de hemel vertegenwoordigde en waarden als puurheid en trouw; maar als meest waardevolle en begeerlijke edelsteen gold sinds de 15e eeuw de diamant vanwege zijn extreme hardheid.


Traditionele Joodse verlovingsringVerlovingsringen, of liever gezegd de voorlopers van de traditionele verlovingsring, waren al bekend bij de oude Grieken. Het ging soms om een ring die de vrouw werd geschonken vóór de bruiloft, maar er was ook wel sprake van een soort van vriendschapsringen die niet per se een huwelijk inluidden.
Tijdens de Middeleeuwen wisselden de lagere klassen verlovingsringen of ‘vriendschapsringen’ uit gemaakt van gevlochten haar van elkaar. In West-Europa werden verlovingsringen gemaakt van edelmetaal voor het eerst populair in Italië, in de tijd van de Verlichting. Deze kunstig versierde ringen, die alleen de adel zich kon veroorloven, werden van zilver gemaakt en doorgaans met Niello versierd (een soort graveertechniek met inlegwerk van metalen).

Illustratie: traditionele Joods verlovingsring


Zilver kwam eveneens in de mode in het Engeland en Frankrijk van de 17e eeuw, waar het vaak gebruikt werd voor ‘poëzie –trouwringen’: in wezen verlovingsringen waarin men sentimentele teksten graveerde met kernwoorden als ‘hoop’ en ‘geloof’. In latere jaren kreeg goud weer de voorkeur boven zilver als grondstof voor trouwringen, en op de dag van het huwelijk verving de gouden trouwring de zilveren verlovingsring.

De hedendaagse westerse traditie van verlovingsringen die diamant bevatten stamt uit de 15e eeuw, toen in 1477 de aartsbisschop van Oostenrijk zijn verloofde een gouden ring schonk, voorzien van een diamant. Maar pas na 1940 werd het dragen van diamanten verlovingsringen echt populair door toedoen van een gehaaide marketingstrategie van de DeBeers Company, die door middel van een agressieve advertentiecampagne mannen wijsmaakte dat een diamanten ring de only real thing was.


Tot ver in de 20e eeuw waren in de Westerse wereld alleen vrouwen geacht trouwringen te dragen; in de Verenigde Staten droeg slechts minder dan een zesde van alle mannen een trouwring. Zodra de 2e Wereldoorlog uitbrak kwam plotseling verandering in deze gewoonte: mannen die hierdoor voor langere tijd van hun vrouwen gescheiden werden – en reden hadden aan te nemen hen nooit meer terug te zien – begonnen uit romantische overwegingen trouwringen te dragen met de gedachte dat ze zo hun grote liefde met zich mee droegen. Dit gebaar van liefde en genegenheid werd door latere generaties overgenomen en tegenwoordig is het dragen van een trouwring voor de overgrote meerderheid van mannen in de Westerse wereld de gewoonste zaak van de wereld.


3) Aan welke hand worden trouwringen gedragen?

Engelse verlovingsringIn Engeland moesten getrouwde vrouwen hun trouwring aanvankelijk aan de rechterhand dragen, maar in de 16e eeuw besloot de Kerk dat dit voortaan uitsluitend aan de linkerhand mocht: rechts symboliseerde ‘macht’ en was ‘dus’ alleen aan mannen voorbehouden!

De linkerhand is de hand waaraan tegenwoordig trouwringen, wereldwijd beschouwd, worden gedragen. In de Verenigde Staten worden trouwringen aan de linkerhand gedragen; dit geldt bijvoorbeeld ook voor Groot-Brittannië, Australië, Nieuw Zeeland, Ierland, Italië, Frankrijk, Zweden, Slovenië, Mexico en Brazilië.

Illustratie: Moderne Angelsaksische stijl-bruidsring van witgoud en diamant

Bij andere volken en naties is het traditioneel de rechterhand waar de trouwring aan gedragen hoort te worden. Gedurende de 14e eeuw al was in sommige delen van Europa de ringvinger van de rechterhand de aangewezen vinger voor trouwringen; in de 16e en 17e eeuw was het bij sommige vrouwen zelfs in de mode hun trouwring om de duim te dragen!


Maar ook in de huidige tijd worden trouwringen in landen als Rusland, Servië, Oekraïne, Duitsland, Noorwegen, Spanje, Griekenland, Colombia, Peru en Venezuela traditioneel aan de rechterhand gedragen.
Een belangrijke reden voor velen om trouwringen rechts te dragen komt voort uit de Romeinse traditie. Het Latijnse woord voor links is ‘sinister’, wat ook in het Engels en het Nederlands een negatieve bijklank heeft. Daar staat tegenover dat het Latijnse woord voor rechts, ‘dexter’, in het Engels evolueerde in de uitdrukking ‘dexterirty’ (behendigheid). Volgens deze denkwijze is links dus slecht, en rechts goed.


Dikwijls is de gewoonte om trouwringen rechts te dragen eveneens gerelateerd aan religie: Orthodoxe christenen uit Griekenland en Oost-Europa zijn hier een goed voorbeeld van. Joodse vrouwen dragen hun trouwring vaak aan de rechterhand tijdens de huwelijksplechtigheid, om hem vervolgens aan de linkerhand te doen zodra de ceremonie voorbij is.


Indiaase trouwarmbandenIn Nederland is het traditie bij katholieken hun trouwring aan de linkerhand te dragen terwijl het voor de meeste mensen ten noorden van de grote rivieren (over het algemeen protestanten) vanzelfsprekend is hiervoor de rechterhand te gebruiken; in Oostenrijk dragen de katholieken hun trouwring juist aan de rechterhand. In België hangt het van de streek af aan welke hand trouwringen worden gedragen. In delen van Azië wisselt de gewoonte van het uitwisselen van trouwringen: zo wordt in Vietnam door families traditioneel sieraden uitgewisseld gedurende een huwelijkplechtigheid, maar in moderne huwelijken, vaak katholiek en beïnvloed door Westerse tradities, worden naast het ceremonieel schenken van sieraden aan de bruid een aparte dienst gehouden waarin bruid en bruidegom trouwringen uitwisselen.

Illustratie: Indiase gouden trouwarmbanden voor de vrouw


In bepaalde delen van India wordt een bichiya (teenring) gedragen, vaak in combinatie met een trouwring om de vinger, en vrouwen uit West-Bengalen krijgen een in goud verpakte loha (armband of enkelband van ijzer) geschonken.


Afwijkende draagvormen zijn tegenwoordig trouwringen voor om de nek – waarbij het om de ring van de partner gaat –, of trouwarmbanden of een stel trouwhangers in plaats van trouwringen. (Zie onderstaande afbeelding: gouden trouwhangers van ZhaawanArt als bijzonder alternatief voor trouwringen.)


4) Welke materialen worden in trouwringen gebruikt en welke stijlen zijn populair?

ZhaawanArt trouwhangers als alternatief voor trouwringenGoud en platina zijn de voor de hand liggende metalen om trouwringen van te maken. Witgoud heeft de populariteit van geelgoud inmiddels ingehaald als materiaal voor trouwringen. Trouwringen van bicolor- en multicolor goud (een combinatie van geel-, wit en roodgoud) zijn tegenwoordig ook erg in. Verder worden de veel goedkopere (onedele) metalen en legeringen als titanium, zirkonium en edelstaal steeds vaker gebruikt voor trouwringen, en in de Verenigde Staten ziet men – waarschijnlijk onder invloed van de economische crisis – de populariteit van tungsten carbide (wolfram) trouwringen toenemen, al dan niet in combinatie met inlegwerk van geelgoud. Dit soort techno- design trouwringen vormt een enorme stijlbreuk met de victoriaanse stijl - 'bling bling' trouwringen van edelmetaal en een overdaad aan diamant en saffier, die nog altijd bij het overgrote deel van het (vrouwelijke) Angelsaksische publiek populair zijn…

Russische trouwringen bestaan traditioneel uit drie in elkaar gedraaide ringen van multicolor goud: geelgoud, witgoud en roségoud.

De traditie in Frans sprekende landen – vooral in La Douce France zelf – schreef eveneens voor dat trouwringen uit drie samengevlochten ringen bestonden, als symbool van de heilige Drie-eenheid Geloof, Hoop en Liefde.


Puzzel trouwringen bestaan uit divers multicolor gouddraadPuzzelringen werden in vroeger tijden in Japan en het Midden-Oosten gedragen, en ook bij getrouwde vrouwen uit Anatolië en Griekenland was het traditie dergelijke trouwringen te dragen.

Puzzel-trouwringen (zie afbeelding hiernaast) bestaan uit in elkaar grijpende banden, die zodanig zijn gearrangeerd dat als de man thuiskomt en hij merkt dat de ring niet langer een geheel vormt, hij reden heeft te twijfelen aan de trouw van zijn echtgenote. So much for women's lib!

Keltische trouwringen dragen vaak gravures of ze zijn gebosseleerd (gedreven met een hamer) met een Keltische knoopdesign als traditioneel symbool van eenheid en continuïteit. Trouwringen voorzien van een Claddagh design symboliseren huwelijkstrouw (zie foto hieronder).


Caddagh trouwringenEen Anglo-Amerikaanse traditie schrijft voor dat de vrouw haar trouwring beneden haar verlovingsring draagt, anderen prefereren het precies andersom. Weer anderen kiezen ervoor om alleen een trouwring te dragen. Moderne trouwringensets voor vrouwen bestaan in Engeland (en soms in de VS) uit drie delen, namelijk een verlovingsring en een gladde trouwring, aangevuld met een ‘eternity ring’ (alliance-ring) die tegen de trouwring aan gedragen wordt. Deze wordt aan de vrouw geschonken tijdens de viering van de eerste trouwdag, of bij de geboorte van het eerste kind.


Indiaans huwelijkDe huwelijksceremonieën van Amerikaanse indianen, hoe divers ook, hebben alle gemeen dat ze van een hoog spiritueel gehalte zijn. Daarbij worden de trouwringen, anders dan de trouwringen die in de Westerse wereld gangbaar zijn, vaak gemaakt van zilver in combinatie met ‘halfedelstenen’ zoals bijvoorbeeld turkoois, malachiet en git, of van natuurlijke materialen zoals bloedkoraal, parelmoer of andere schelpen.

De materialen en de symbolen die in indiaanse trouwringen worden verwerkt zijn sterk verbonden met hun eigen cultuur en hun animistische kijk op de wereld – meestal worden sterk gestileerde patronen afkomstig van bijvoorbeeld hun traditionele ‘pottery’ en ‘rugs’ (en van allerlei verschijnselen uit de natuur) uitgebeeld. Deze trouwringen verschillen dan ook behoorlijk van de traditionele Westerse trouwring, niet alleen qua vorm maar ook qua ‘gevoel’.

Bovenstaande illustratie: 'Walking Together' ( Leland Bell )


Indiaanse trouwringen uit de Northwest Coast cultuurOverigens wordt de indiaanse trouwring – bestaande uit zilver en dikwijls voorzien van de traditionele combinatie turkoois, bloedkoraal en parelmoer – naar huidige kwaliteitsmaatstaven als bijzonder onpraktisch ervaren – en waarschijnlijk ook niet passend bij de verwende smaak (en wellicht een latente angst voor het vergankelijke) van de postmoderne mens. Helemaal vreemd is dit overigens niet: ‘Indian style’ trouwringen van zilver zijn nu eenmaal minder duurzaam dan trouwringen van (het veel edeler) goud en platina, en diamant.

Dat indiaanse trouwringen tegenwoordig zowel esthetish als technisch gesproken van zeer hoge kwaliteit kunnen zijn, is helaas minder bekend bij het grote publiek... (zie hierboven Wolf and Eagle trouwringen van geelgoud en agaat van Kwakwaka'wakw goudsmid Chris Cook III; links is een inlay-ring afgebeeld van Dineh-goudsmid Ervin P. Tsosie).


5) Conclusie

Tijden veranderen; hetzelfde geldt voor tradities en stijlen. Toch lijkt het erop dat het fenomeen van trouwringen uitwisselen van blijvende aard is. Wij, edelsmeden en trouwringspecialisten, en jullie, die uitkijken naar een duurzaam kunstwerkje om de ringvinger, kunnen daar alleen maar verheugd over zijn!


Terug naar het begin van de pagina

ZhaawanArt trouwringen & sieraden

Margrietstraat 5a
6541EZ GROESBEEK (GD)

Voor het bezichtigen van trouwringen:. 
Uitsluitend op afspraak!

Kamer van Koophandel:
La Mesa Verde 02057482

Contact:
Mob. (0031) (0)6-83679919 (Nederland)

email-adres

Google maps
 

SOCIAL MEDIA & BLOGS:

Facebook
Twitter
Blog 1
Blog 2
Blog 3
Blog 4

Volg ZhaawanArt trouwringen nu ook via sociale media:

Zhaawano's Engelstalige facebook pagina toont een overzicht van trouwsieradenDe edelsmid twittert geregeld over zijn nieuwste trouwringen ontwerpen!Blogspot behandelt de diverse thema's achter Zhaawano's trouwringen designs

Klik hier voor ons AVG-Privacy Statement 

 

Het uitwisselen van trouwringen tussen geliefden is een romantisch gebruik dat pas in de loop van de 20e eeuw in zwang is geraakt

earthmother trouwring

Moderne bicolor gouden trouwring voor de man met diamant

Verlovingsringen neo-antieke stijl

Neo-antieke verlovingsring, 18 karaats witgoud en diamant

Antieke trouwringen

Edwardiaans antieke stijl 18 k filligraan diamant trouwring

Platina trouwring

Neo-Victoriaanse platina trouwring met diamant

Eigentijdse trouwringen van platina en briljant

Moderne platina trouwring van Zhaawanart met klassieke ringscheen en diamant

Joodse trouwringen

Gegoten gouden Joodse trouwring

Traditionele Franse trouwringen

Rood- en geelgouden Frans Victoriaanse set, 1840

Neo Art Deco verlovingsringen

Platina- en gouden Neo Art Deco stijl verlovingsring

Moderne gegoten ring

Moderne vrije vorm gouden trouwring, Ben Jewellers Design

Keltische trouwringen

Traditionele Keltische Knoop-trouwring

Victoriaanse trouwringen

18 karaats geelgouden Victoriaanse trouwring, ca. 1885

Civil War trouwringen

18 karaat gouden Amerikaanse Civil War trouwring ca. 1885

Victoriaanse trouwring

Victoriaanse roodgouden trouwring ca. 1890

Moderne trouwringen tribal

Moderne tribal trouwring van roodgoud, Paul Michel dEsign

Tiffany ring

Klassieke Tiffany ring van platina

Edwardiaanse trouwring

Antieke Edwardiaanse platina trouwring ca. 1920

Two tone trouwringen

Moderne bicolor gouden trouwring

Latino ring

Traditionele Latino trouwring

Diamanten trouwring

Eigentijdse trouwring voor de man

Belt buckle trouwringen

Riemgesp-trouwring, Neo Victoriaans

Neo Art Nouveau trouwring

Neo Art Nouveau trouwring van platina, roodgoud en diamant

Tribal trouwring van rvs

Moderne stalen tribal trouwring van edelstaal

Minimal design trouwringen

Hypermoderne gepolijste zwart zirkonium trouwringen van ZhaawanArt

Angelsaksische trouwring

Angelsaksische trouwring voor de vrouw

Eigentijdse trouwringen van onedel metaal

Moderne hightech-trouwringen van Tungsten Carbide (Wolfram)

Indiaanse trouwringen Noordwestkust-stijl

Kwagiulth indiaanse Raven and Eagle trouwringen (edelsmid: Carey Newman)

Navajo ring

Eigentijdse ring met complex inlegwerk door Dineh-indiaanse edelsmid Ervin Tsosie

native model unieke trouwringen bannerTrouwringen uit Amsterdam vertellen een verhaalZhaawanArt website platina trouwringen bannerTrouwringen ZhaawanArt websiteWijsheid trouwringen collectieTrouwringen graphic overlay designsZwart zirkonium trouwringen-collectieTrouwringen en trouwsieraden van ZhaawanArtTrouwringen van titanium en zirkoniumThunderbird trouwringen collectieTrouwringen uit Amsterdam vertellen een verhaalTrouwringen en vriendschapsringen van ZhaawanArtTrouwringen bannerUnieke trouwringen uit de studio van ZhaawanoTrouwringen arendsveer collectieOverlay trouwringen uit ringenlijn RespectTrouwringen studio ZhaawanArtTrouwringen Hopi overlay stijlZwart zirkonium trouwringen-collectieGelaagde trouwringen collectie van ZhaawanArtTrouwringen uit Amsterdam vertellen een verhaalTrouwringen Zhaawanart website bannerZwart zirkonium trouwringen bannerTitanium ringen